Tjitske

In juni 2023 ben ik er weer. Tot die tijd ben ik op een boeddhistische retraite

Ik geloof dat mensen zijn bedoeld om vrij te zijn. En dat de meesten van ons aangepaster zijn dan goed voor ons is. We zijn vaak vooral bezig met functioneren, met het halen van de jaarplanning, met voldoen aan verwachtingen. Terwijl wie je bent als mens natuurlijk veel belangrijker is.

Ik gebruik mijn talent als schrijver en performer om ervoor te zorgen dat we dit niet vergeten. Dit doe ik met name door over herinneringen te schrijven, en anderen te begeleiden bij het verwoorden van en schrijven over hun herinneringen.

In de loop van ons leven hebben de meesten van ons afgeleerd spontaan te zijn, maar de gevoelens die we als kinderen hadden, zijn niet oud geworden. Ze zijn er nog. Alleen onderdrukken we ze vaak. Dit geldt trouwens voor gevoelens in alle fasen van ons leven. Wanneer we ze durven toe te laten in plaats van ze te verdringen, vinden we opnieuw de toegang tot onze oorspronkelijke levendigheid en levenskracht, maar ook tot de oorspronkelijke pijnplekken.

Daar gaat mijn werk over. Met mijn woorden help ik mijzelf en mijn lezers en publiek om deze toegang terug te vinden en open te houden.

Waar volgens een aantal anderen mijn werk over gaat, is te lezen in ‘Liefde en bezwering: de poëzie van Tjitske Jansen.’ Daarin bespreken Anna Enquist, Jaap Goedegebuure, Mustafa Stitou, Fleur Speet en Marja Pruis mijn tweede bundel KOERIKOELOEM.